معنی معلق و آویزان

سرنگون

اندروا

معلق

آویزان

آویزان، آون

آویزان. (نف، ق) در حال آویختگی. || آویخته. معلق. آونگ. آون. دروا. آونگان. دلنگان.
- آویزان کردن، آویختن. تعلیق.
|| جنگ و گریز کنان. گریز و آویز کنان: غوریان دررمیدند و هزیمت شدند وآویزان میرفتند تا ده. (تاریخ بیهقی). || مشغول. دست بکار. آغازان. || دست بیقه:
باد سحری سپیده دم خیزانست
با میغ سیه بجنگ آویزانست.
منوچهری.

آویخته، آویز، معلق

آونگ، آویخته، آویزان، اندروا، تعلیق‌شده، سرازیر، سرنگون، معطل، معوق، برکنار، بلاتکلیف، پادرهوا، بی‌پایه، غیرثابت، آونگ‌دار، به‌صورت معلق

آویخته‌شده، آویزان،
* معلق زدن: از زمین به هوا جستن و چرخ خوردن به‌طوری که سر به طرف زمین آید و به‌سرعت راست شود،

آویخته، معلق،
(قید) در حال آویختگی،
طفیلی، مزاحم،
[عامیانه] غمگین،
در حال دعوا، گلاویز،

معلق، آویخته، در حال جنگ و گریز. [خوانش: (ص فا.)]

آونگان، آویزان

آویخته شده، آویزان

شقلبه، متهور، معلق

مُعَلَّق، آویزان، آویخته و منصوب (مثل عکس بر دیوار)، بسته و قفل شده،

321